Að selja ættargersemarnar...

Það er mikið að gera á listaverkauppboðum hjá Tryggva þessa dagana - mikil sala í verkum, en þó er það athyglivert að sum verðmætustu verkin seljast ekki - það gerist stundum að enginn er reiðubúinn til að bjóða það lágmarksverð sem seljandinn setur upp.

Er það vegna þess að væntingar seljandans eru óraunhæfar - eru einhverjir fastir í þeim verðum sem voru hér 2007 þegar listaverkaverð rauk upp úr öllu valdi, eða er vandamálið að kaupendur eru líka blankir - eiga hreinlega ekki pening?

Þessi uppboð eru annars hin ágætasta skemmtun - Púkinn mætti að vísu ekki á það síðasta, sem var haldið á mánudaginn var,  en mætti á síðustu þrjú þar á undan - þeim sem hafa áhuga á uppboðunum er bent á www.myndlist.is

Sumir þeirra sem eru að selja verk eru sjálfsagt að gera það tilneyddir - kollsigldu sig í hruninu, misstu sparnaðinn eða vinnuna,  en það er annar hópur sem er líka neyddur til að selja ættargersemarnar.

 Það er gjarnan eldra fólk, skuldlaust, með þokkalegar eignir - einbýlishús, sumarbústað og einhvern ævisparnað, en litlar sem engar tekjur, nema þá ellilífeyri.  Þetta fólk þarf nú að sæta hreinni eignaupptöku vegna "stóreignaskattsins" - sem leiðir til þess að skattgreiðslurnar geta orðið mun hærri en nemur öllum tekjum þeirra - já, yfir 100%.

Þessi fórnarlömb núverandi ríkisstjórnar neyðast því stundum til að losa sig við verðmæti eins og málverkin af stofuveggjunum.

Selja listaverk til að eiga fyrir mat