Peningum illa varið í menntakerfinu

Miðað við hversu miklum peningum Íslendingar verja til menntamála, þá er það dapurlegt hve lélegur árangurinn er - sérstaklega á grunnskólastiginu.

Púkinn hefur áður lýst þeirri skoðun sinni að námsefni og kennsluaðferðir í sumum greinum , sér í lagi stærðfræði og raunvísindum, séu til háborinnar skammar.

Námsefnið er lélegt - kennsluaðferðir eins og "uppgötvanastærðfræði" eru til þess eins fallnar að drepa niður allan áhuga nemenda á námsefninu og tryggja að þeir öðlist aldrei djúpan skilning á því.

Samræmdu prófin í stærðfræði eru illa samin, eins og Púkinn minntist á í þessari grein og benda til þess að þeir sem bera ábyrgð á náminu séu ekki hæfir til þess.

Allmargar staðreyndavillur má líka finna í kennslubókum í náttúruvísindum, eins og t.d. að gler sé seigfljótandi vökvi við eðlilegt hitastig (og bent á að gamlar glerrúður í miðaldadómkirkjum séu þykkari að neðan en ofan), en þetta er firra sem hefur verið afsönnuð fyrir löngu.

Til að bæta gráu ofan á svart er stærðfræði- og náttúrufræðikunnáttu kennaranna oft verulega ábótavant - hugsanlega vegna þess að fólk með raunverulega hæfileika og þekkingu á þeim sviðum fær betur launuð störf en grunnskólakennslu.

Þetta er ef til vill ekki mikið vandamál fyrir þá nemendur sem eiga foreldra sem hafa sæmilega þekkingu sjálfir á þessum sviðum og geta stutt börn sín, þannig að þau þurfi ekki að reiða sig á lélegt námsefni, kennt í yfirfullum bekkjum af fákunnandi kennurum....en hvers eiga allir hinir að gjalda?

Er öllum sama öllum sama þótt börn í efstu bekkjum grunnskóla séu ennþá að telja á puttunum?

Að hluta til stafar vandamálið af atgervisflótta úr stéttinni - margir góðir kennarar leita í önnur, betur launuð störf, þannig að eftir sitja þeir sem kenna af hugsjón og þeir sem fá ekkert annað að gera.

Púkinn myndi vilja sjá laun grunnskólakennara hækkuð verulega, en Púkinn myndi líka vilja sjá laun kennara ráðast af hæfileikum þeirra, árangri og getu til að miðla námsefninu.  Eins og staðan er í dag, þá starfa arfaslakir og frábærir kennarar hlið við hlið með sömu laun - nokkuð sem ekki myndi gerast í eðlilega reknu fyrirtæki

Ísland ver mestu til skóla

Athugasemdir

[Geirþrúður María Kjartansdóttir, 9.9.2008 kl. 12:18]

Verandi náttúrufræðikennari í grunnskóla þá get ég ekki annað en tekið undir með þér varðandi námsefnið. Það er hrein hörmung og ætti alls ekki að sjást í kennslu. Það er mikil vöntun á gæða kennsluefni sem höfðar til nemenda. Vissulega eru margir sem kenna þessi fög ekki með næga kunnáttu til þess, en það vill brenna við að kennarar sem hafa sérþekkingu á öðrum sviðum séu settir í að kenna þessi, þá einna helst raungreinar.

Það erum reyndar til fínar bækur í náttúruvísindum til kennslu á miðstigi, en þá er aftur sami steinninn í götunni, þar eru kennarar sem ekki hafa sérþekkingu á efninu að kenna og oftar en ekki er hlaupið yfir námsefnið á hundavaði. Mín skoðun er að hinn almenni umsjónarkennari sé einfaldlega hræddur við efnið afþví hann kann það ekki nógu vel.

Í Finnlandi er hver grein nátturufræðinnar kennd sér frá 5.bekk og uppúr. Efnafræðin sér, eðlisfræðin sér, jarðfræðin sér og svo framvegis. Ég held nefnilega að fáir nemendur í 8.bekk sem eru að hefja "hið eiginlega náttúrufræðinám" eins og margir vilja meina, geri sér enga grein fyrir hvað er hvað innan náttúrufræðinnar og því kannski ekki auðvelt að ætla aðgreina það svona seint á grunnskólagöngunni.

Ég styð heilshugar að sérgreinamenntun kennara verði aukin, en þá verður námsefni að breytast.

það er sorgleg staðreynd að svo miklir peningar séu að fara í kerfi sem ekki er að virka sem skyldi.

[Maelstrom, 9.9.2008 kl. 13:48]

Shiiiit !!!! (nb. góð og gild íslenska). 

Vissi að þessi uppgötvunaraðferð er svolítið gölluð, en að samræmdu prófin væru svona illa samin fyllir mig hryllingi.  Held ég fari yfir stærðfræði barnanna sjálfur héðan í frá.  Greinilega ekki alveg hægt að treysta kunnáttu kennaranna.

[Arnar Pálsson, 9.9.2008 kl. 15:37]

Er reyndar ekki með mjög skýra sýn á grunnskólann í heild, en get tekið undir athugasemdirnar um uppgötvanastærfræðina. Vissulega eru til einstaklingar sem eiga erfitt með stærfræði, sett fram sem dæm 10 - 6 = ? En það eru margir (meirihluti?) sem skilur framsetninguna og getur unnið sig í gegnum slík vandamál. Og því fleiri dæmi sem fólk leysir, því leiknara verður það. Oft hleypur líka kapp í kinn, í denn voru nemendur í kappi með stærfræðibækurnar og vildu fá fleiri og erfiðari vandamál. Við verðum að hlúa að þeim líka því meðal þeirra leynast snillingar, sem geta týnst samfélaginu því kennsla eða námsefni örvar þá ekki.

[Maelstrom, 9.9.2008 kl. 16:31]

Í kappi með stærðfræðibækurnar í denn?  Ég var nú látinn stroka út úr minni bók því ég fór á undan bekknum.  Held þetta hafi bara verið undir kennaranum komið hvort nemendur fengu örvun við hæfi.  Nákvæmlega eins og núna.

[Púkinn, 9.9.2008 kl. 19:01]

Útstrokunin, já.... ef maður kláraði bækurnar snemma fékk maður námsbækur næsta bekkjar....og síðan á næsta ári var maður látinn stroka það allt út og gera aftur.

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 9.9.2008 kl. 23:26]

Mér finnst reyndar lítið að því að krakkarnir hafi þessa skilningsaðferð - ef þjálfuninni er ekki alveg sleppt.  Hef (oftast) verið heppin með kennara minna barna, þau hafa látið krakkana fá æfingadæmi og þjálfun meðfram skyldunámsefninu.  Sumir kennararnir hafa síðan ekki skilið Geislabækurnar, þær eru að hluta til unnar þannig að fyrirmælin eru ekki alveg nægilega skýr og eitt minna barna fékk vitlaust fyrir svar þar sem kennarinn hafði ekki skilið dæmið eins og við hér heima.  Meiningin er hins vegar sú að stundum hefur maður ekki allar forsendur til að leysa verkefni, í lífinu, og þessi dæmi eiga að spegla það (skilst mér).  Til þess að það virki verða kennararnir náttúrlega samt að vita af því...

Arnar, keppnin er enn til staðar, plánetubækurnar eru einmitt þannig.  Líka hægt að leyfa krökkunum að fara á nams.is og finna þar verkefni við hæfi, minn litli gutti hefur mikið sótt þangað.  Hins vegar verða þau væntanlega samt að fara í skylduefnið með hinum í bekkjunum sínum árið eftir.  

Nú er annars að byrja að koma reynsla á stærðfræðikennsluna sem er í gangi núna, tíundi bekkur sem var að útskrifast í vor er fyrsti árgangurinn sem lærði þetta.  Fullsnemmt að fárast áður en við sjáum hvernig þau standa sig í framhaldinu.

(Kannski er ekki alveg að marka mig, stærðfræðikennsla á unglingastigi er á háum standard í Austurbæjarskóla þar sem mínir krakkar eru/voru).

[Kebblari, 9.9.2008 kl. 23:40]

Sjálfur hef ég kennt stærðfræði, svona sem hobbý enda hef ég mikla unun að stærðfræði, þetta eru þá efstu áfangar í framhaldsskóla og í frumgreinadeild. Það stendur upp úr hvað íslensku stærðfræðibækurnar sem eru í boði, eru afar slakar í samamburði við breskar og amerískar stærðfræðibækur. Ég var núna að enda við að hjálpa tveimur nemendum sem voru að byrja í HR, þeirra kennari hefur búið til efni handa þeim og látið þá hafa, það var allt í lagi fyrir mig, en fyrir þann sem er að læra þá er það algjörlega óboðlegt, síðan voru þeim seld dönsk stærðfræðibók, sem studdi lítillega við efnið, vissulega ljósrituð.

Málið er, að á meðan að youtube fyllist af ágætu námsefni, einnig er hægt að skoða stærðfræðifyrirlestra hjá MIT og á hotmath.com þá er málið með börn á grunnskólaaldri að senda þau út 3 - 5 vikur á hverju sumri í ensku skóla til að gera þau hæf til að meðtaka þetta efni.

[birna, 22.9.2008 kl. 20:13]

Mikið góð grein hjá þér Púki,  mér finnst hrikalegt að betur sé gert við stærðfræðikennara í launum ef hann hefur uppeldismenntun en ef hann er dr. í stærðfræði og frábær kennari, fyrirgefðu .. leiðbeinandi