Auðvitað standa íslensk börn sig illa!

Púkinn er ekki hissa á því að námsárangur íslenskra barna sé slakur og þá sérstaklega í í náttúruvísindum og stærðfræði.

Það er jafnvel þannig að Púkinn furðar sig á því hvað árangurinn er góður, þrátt fyrir þær aðstæður sem hér ríkja.

Púkinn á dóttur sem nú er að hefja nám í 9. bekk grunnskóla. Púkinn hefur undanfarin ár skoðað það námsefni sem notað er og verður nú að viðurkenna að hann er ekki sáttur við það.

Skoðum fyrst náttúruvísindanámið, sem virðist fela í sér páfagaukalærdóm á atriðum úr líffræði, jarðfræði, efnafræði og eðlisfræði, án áherslu á að nemendur raunverulega skilji samhengi hlutanna.  Námsbækurnar í náttúrufræði eru reyndar ekki alslæmar (þrátt fyrir nokkrar staðreyndavillur) og gera ráð fyrir því að nemendur framkvæmi ýmsar einfaldar tilraunir.

Slíkar tilraunir ættu að öllu jöfnu að auka áhuga nemendanna á námsefninu - ef þær væru framkvæmdar, en það er vandamálið.   Á síðasta námsári var t.d. öllum tilraunum í efnafræði sleppt, því skólinn taldi sig ekki hafa efni á því... "Efnin eru uppurin og engir peningar til að kaupa meira".

Ástandið í náttúruvísindum er samt til fyrirmyndar miðað við það sem boðið er upp á í stærðfræði.  Þar virðist markmiðið að drepa fyrst niður allan stærðfræðiáhuga nemenda með svokallaðri "uppgötvanastærðfræði" -sem byggir á því að leyfa nemendum að "þróa sínar eigin aðferðir", í stað þess að læra leiðir sem vitað er að virka...og skítt með það þó að nemendur "þrói aðferðir" sem leiða þau fyrr eða síðar í algerar blindgötur.  Síðan tekur hefðbundnara námsefni við - efni sem er meingallað á marga vegu, en getur þó gengið - svo framarlega sem kennararnir séu starfi sínu vaxnir.  Það er síðan allt önnur spurning hvort fólk með brennandi áhuga og þekkingu á stærðfræði fer nokkuð út í kennslu - Púkanum þykir sennilegra að sá hópur leiti í betur launuð störf.

Það er nefnilega vandamál að kennarar njóta ekki virðingar hér á Íslandi - þetta er illa launað starf og litlar kröfur gerðar til þeirra sem leggja það fyrir sig - það eru að vísu margir frábærir kennarar hér á landi, en inn á milli eru skussar með takmarkaða þekkingu og áhuga á því efni sem þeir kenna ... og það er engin leið til að losna við þá úr stéttinni.

Púkinn hefur áður sagt að hann vill stórbæta kjör kennara, en um leið gera auknar kröfur til þeirra. 

Staðan núna er nefnilega sú að eigi grunnskólanemendur að ná góðum árangri í greinum eins og náttúrufræði og stærðfræði verða þeir annað hvort að tileinka sér námsefnið utan skólans, eða eiga foreldra sem geta kennt efnið svo vel sé - skólinn virðist ekki fær um að gera það.

Púkinn vill nú samt bæta því við í lokin að lélegt námsefni og misgóðir kennarar eru ekki eina ástæðan fyrir lélegum námsárangri - það sem mætti setja efst á listann er almennt agaleysi í skólum landsins, en það er efni í aðra blogggrein.

Ísland undir meðaltali OECD

Athugasemdir

[Kristjana Bjarnadóttir, 18.8.2009 kl. 22:54]

Eins og talað út úr mínu tuði.

Á að vísu ekki grunnskólanemendur lengur en las allt námsefni barna minna sem kláruðu grunnskóla fyrir 1 og 3 árum.

Náttúrufræðin fer á hundavaði yfir gersamlega allt sviðið en gerir ekki ráð fyrir neinum skilningi. Án skilnings er lítil von til að nokkuð sitji eftir.

Þar sem ég er líffræðingur með víðtækan áhuga á náttúrufræðigreinum aðstoðaði ég krakkana mikið við námið og var að lokum komin með her af vinum þeirra til að uppfræða.

Tókst mér að fá þau til að skilja efnið og þá fyrst sat eitthvað eftir. Fram að því voru þau alveg lost.

Þennan skilning á námsefninu virtust kennararnir ekki hafa og þá er erfitt að miðla. Tengist það vafalaust menntun kennara.

[Sigurjón, 19.8.2009 kl. 00:50]

Sæll Púki góður.

Það hryggir mig að ástandið hefur ekki batnað síðan ég var grunnskóla.  Það voru tveir kennarar sem náðu til mín á sínum tíma.  TVEIR!  Af sirka 30...

Þegar þessi grein er svona illa launuð, þá sækir vel menntað og hugsjónafólk ekki í störfin.  Bækurnar eru oftar en ekki hrákasmíð og nánast ónothæfar.  Ekki góð blanda...

[Sigurður Þór Guðjónsson, 19.8.2009 kl. 11:53]

Hvað skyldi það vera sem veldur því að kennarar njóta ekki virðingar? Fáir sækjast eftir starfi sem ekki nýtur virðingar. Þá er það spurningin hvort menntun yfirleitt njóti virðingar á Íslandi.

[Bragi Þór Valsson (IP-tala skráð) 19.8.2009 kl. 12:28]

Þetta kemur hæfni kennara lítið við.  Þegar maður er að kenna í grunnskóla verður maður að gjöra svo vel að fara eftir þessari fáránlegu námsskrá sem er hönnuð þannig að þeir allra vitlausustu geti farið létt með allt efnið... og þeir kláru verða bara að sitja og bíða allan daginn eftir hinum.

Kennarar hafa voða lítið frjálsræði að bæta við efni - hvað á barnið að læra í "9 ára bekk" ef kennarinn hefur kennt því of mikið í "8 ára bekk". 

Síðan er náttúrulega skandall að það sé ekki hægt að falla í neinum bekk í grunnskóla á Íslandi.

Ég gafst upp á að kenna í grunnskóla og kenni núna bara í menntaskólum. Það er yndislegt (-:

[Bragi Þór Valsson (IP-tala skráð) 19.8.2009 kl. 12:40]

Best að ég bæti svo við að þetta með agann er 100% rétt... en þar er ekki endilega kennurum um að kenna.  Stefnan innan skólanna er bara svo fáránleg.  Fyrsta vandamálið eru þessir svokölluðu "blönduðu bekkir".  Alls konar börnum er skutlað inn til manns og þau eiga öll sama "rétt" af því öll litlu ófétin hafa verið "greind" með einhver vandamál og þá má ekki mismuna þeim.

Vandamálið er náttúrulega að þegar einn bandbrjálaður er með einhver læti, á maður (allavega ef maður kennir við Lindaskóla í Kópavogi) engan rétt á því að losa sig við hann úr stofunni til að tryggja frið fyrir hina. Nei, maður á að fara með hann fram á gang og "ræða við hann" þar til hann róast.  Hvað með hin 29 börnin sem eru inni í stofunni?  Þau eru skilin eftir eftirlitslaus og kennslulaus á meðan dílað er við þennan eina brjálæðing.  Þess fyrir utan eru yfirleitt aldeilis fleiri en einn svona brjálæðingar í hverjum bekk og hinir gera sitt besta til að gera sem mestan usla á meðan maður er að díla við þennan eina.  Þetta er bara rugl.

Síðan er náttúrulega annað vandamál að við karlkennarar megum aldrei snerta börnin, þó þau séu bítandi og lemjandi okkur og aðra nemendur. Konurnar eiga aðeins auðveldara með að taka aðeins í þau án þess að lenda í klögumálum en við megum ekki anda á þau án þess að fá kærur á okkur. Þá er náttúrulega alltaf talið algjört aukaatriði að barnið hafi verið að haga sér eins og hryðjuverkamaður sem Bin Laden hefði verið stoltur af (-:

Ég hætti ekki að kenna í grunnskóla af því mér væri almennt illa við börnin. Ég hætti af því ég lagði ekki á mig að taka masterspróf í tónlist sem er nota bene ca. 17 ára prósess allt í allt til þess að a) stunda barnapössun án þess að hafa nokkurn tíma fyrir alvöru kennslu og b) að fá borgað 150 þúsund kall á mánuði fyrir fullt starf - grunnskólakerfið borgar öllum "ómenntuðum kennurum" sem leiðbeinendum (allavega 30% lægri laun en aðrir kennarar) þó maður sé með masterspróf í faginu sem maður er að kenna.  Í Lindaskóla veit ég ekki betur en ég hafi verið með miklu lengri menntun á bakinu en allir hinir starfsmennirnir, en ég var með lægstu launin.

[DoctorE (IP-tala skráð) 19.8.2009 kl. 12:49]

Skólakerfið og námsefnið er hlægilegt... mjög fjandsamlegt börnum.

Hey skemmtilegur fyrirlestur
http://www.youtube.com/watch?v=iG9CE55wbtY

[Bragi Þór Valsson (IP-tala skráð) 19.8.2009 kl. 13:30]

Fyrir foreldra duglegra grunnskólanemenda sem eru komnir í unglingadeild bendi ég sterklega á að skoða Menntaskólann Hraðbraut (www.hradbraut.is) sem möguleika fyrir stúdentsprófið. 

Frábær skóli og ekkert slór - þeir sem vilja slóra í menntaskóla geta farið í Verzló eða MR (-:

[Maelstrom, 19.8.2009 kl. 15:37]

Svona af forvitni...hvað þýðir (-:  

Er þetta fýlukarl með boner og tvö eistu?

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 19.8.2009 kl. 17:04]

Maelstrom þetta er örvhentur broskall.

Margt satt og rétt hér - ég hef líka barist í skólakerfinu í sambandi við mín börn. Langar samt pínulítið að benda á að Finnland, þar sem börnin koma svona ógurlega vel út alltaf, leyfir verst stöddu krökkunum ekki að vera með í prófununum...