Vorið að koma...eða þannig

Fyrir nokkrum dögum hélt Púkinn að vorið væri að koma.  Vetrargosarnir og krókusarnir voru byrjaðir að blómstra og þrestirnir voru syngjandi í trjánum.

Púkinn mætti út í garð til að tína saman rusl og gerði ráðstafanir til að fá menn til að klippa limgerðin.

En skjótt skipast verður í lofti - og nú er jörð orðin alhvít aftur.

Hvenær ætlar Púkanum að lærast að taka mark á veðurspánum - þótt þær séu nú ekki fullkomnar eru þær oftar réttar en ekki - og eitthvað hafði nú verið minnst á kólnandi veður um helgina, það verður að viðurkennast.

Púkanum finnst að þessu leyti þægilegt að vera ekki veðurfræðingur - hann þarf aldrei í sínu starfi að brjóta niður væntingar annarra.

Humm..humm... ætli ekki sé best að setjast bara upp í sófa með bók og bíða svo eftir að veðrið skáni og vorið komi fyrir alvöru.

Athugasemdir

[Kolla, 10.3.2007 kl. 19:29]

Það væri gott að geta lagst í híði eins og bangsa vinirnir okkar í skóginum gera