Lögfræðingar í Undralandi

Baugsmálið vakti Púkann til umhugsunar um undarlega hegðun lögfræðinga og í framhaldi af því komst hann að því að árlega eru ýmsar viðurkenningar veittar á því sviði.

Samkvæmt The Times í London var sigurvegari ársins 2006 lögfræðingurinn Bob Moodie, sem mætti fyrir rétt klæddur eins og Lísa í Undralandi til að vekja athygli fjölmiðla á því sem hann taldi vera yfirhilmingu stjórnvalda.

Dómari ársins var Florentino Flore jr. sem var vikið frá störfum eftir að hann hafði lýst því yfir að hann nyti aðstoðar þriggja ósýnilegra dverga, Luis, Armand og Angel við dómarastörfin.

Vitni ársins var Gail Sheridan, sem bar vitni í máli manns hennar gegn News of the World, sem hafði sagt hann taka þátt í kynsvalli.  Gail sagði manninn sinn svo leiðinlegan að það skemmtilegasta sem hann gerði um helgar væri að lesa orðabækur til að finna löng orð til að nota í Scrabble.

Sigurvegari í flokki vonlausra málssókna var lögfræðingurinn Jens Lorek, sem leitaði einstakinga sem hefðu verið numdir á brott af geimverum, til að geta höfðað mál fyrir þeirra hönd.

Og svo finnst fólki Baugsmálið vera skrípaleikur....huh!

Dómari stöðvaði skýrslutöku saksóknara í Baugsmálinu

Hvað er barnaklám - hluti 1

Púkinn er hlyntur hörðum aðgerðum gegn þeim sem framleiða barnaklám eða dreifa því, en ljóst er að löggjafinn verður að vanda sig þegar að skilgreiningum kemur.

Púkinn vill nefna eitt dæmi um hvernig lagabókstafurinn getur leitt til annars en ætlunin var í upphafi.

Jeremy var 17 ára og kærastan hans, Amber, var 16 ára.  Þau voru nakin saman í rúminu að gera það sem naktir unglingar aðhafast gjarnan saman.  Ekkert af því sem þau gerðu var ólöglegt samkvæmt lögum Florida, þangað til þau tóku myndir af sér og Amber sendi myndirnar síðan í tölvupósti til Jeremy.

Úps...

Þau fengu bæði á sig ákæru fyrir framleiðslu og dreifingu barnakláms og Jeremy var síðan einnig kærður fyrir vörslu þess.  Menn geta síðan ímyndað sér hvaða afleiðingar það mun hafa fyrir framtíð þeirra að hafa slíkt á sakaskránni.

Samkvæmt lögunum voru þau nógu gömul til að sofa saman, en ekki til að skjala það - nokkuð sem löggjafinn hafði væntanlega ekki hugleitt þegar lögin voru sett.

Meira um þetta mál hér.

Hluti 2 af þessari grein er væntanlegur síðar.

Barnaklámshringur upprættur

Harðari refsingar, takk!

Púkanum finnst dómstólar á Íslandi ekki standa sig í stykkinu, sér í lagi hvað síbrotamenn varðar.

Margir þeirra sem rata inn í fangelsi landsins eiga við áfengis- eða fíkniefnavanda að stríða og nauðsynlegt er að taka betur á þeim málum - reyna að koma mönnum aftur á rétta braut áður en það er orðið of seint.

En hvað ef menn taka ekki sönsum og halda áfram að brjóta af sér, jafnvel daginn eftir að þeim er sleppt út? 

Þegar menn lenda í fangelsi margoft fyrir ofbeldisglæpi, innbrot, fíkniefnasmygl eða önnur alvarleg brot, þá er ljóst að kerfið er ekki að virka hvað það varðar að vernda þegna þjóðfélagsins fyrir þessum mönnum.

Hertar refsingar síbrotamanna myndu ekki hafa aukinn fælingarmátt, og þau myndu ekki gera viðkomandi að betri einstaklingum, en þau gætu gert þjóðfélagið öruggara.  Púkinn telur kröfu samfélagsins til öryggis rétthærri réttindum síbrotamanna.

Þess þarf að vísu að gæta að fara ekki út í öfgar, eins og gerðist í Bandaríkjunum, þar sem þessi svonefndu "Three strikes and you're out" lög hafa leitt til þess að menn hafa jafnvel verið dæmdir í 25 ára fangelsi fyrir að stela nokkrum súkkulaðibitakökum.

Dæmd í fangelsi fyrir fíkniefnasmygl

Stytting menntaskólanáms

"..stefnt að því að þeir nemendur sem það geta og vilja geti lokið námi á 2-3 árum..." Þetta er í sjálfu sér gott og blessað, en bara ekkert nýtt.

Þeir nemendur sem það vilja og geta hafa átt þess kost í fjölda ára að ljúka námi á styttri tíma en aðrir.  Þegar Púkinn var sjálfur í menntaskóla fyrir aldarfjórðungi síðan var í boði möguleiki að ljúka menntaskólanámi á 5 önnum, eða tveimur og hálfu ári.  Púkinn nýtti sér einmitt þann möguleika og væntanlega einhverjir fleiri.  Að auki hafa allmargir nemendur lokið námi á þremur árum í þeim menntaskólum sem bjóða upp á áfangakerfi.

Nú síðustu árun hefur Menntaskólinn Hraðbraut boðið upp á stúdentsnám á tveimur árum fyrir þá sem það  "geta og vilja".  Það geta ekki allir lokið námi á þessum hraða, en Púkinn er eindregið hlyntur auknum sveigjanleika í þessum málum.

Púkinn veltir því hins vegar fyrir sér hvort ætlunin sé að þvinga þá menntaskóla sem hafa boðið upp á "hefðbundið" bekkjarkerfi til að taka upp áfangakerfi í einni eða annarri mynd, enda er mun auðveldara að auka sveigjanleikann í áfangakerfi.

Það er einnig mjög jákvætt að horfið skuli hafa verið frá þeirri hugmynd að stytta allt menntaskólanám samtímis um eitt ár, því það hefði geta leitt til meiri fjölda nýstúdenta en háskólarnir réðu við.

 

Segir hættu sem steðjaði að framhaldsskólum liðna hjá

Ritskoðun á Netinu

Það er ljóst að þeir Norðmenn sem standa á bak við þetta eru hreinlega fáfróðir um eðli Netsins.  Jafnvel þótt þessar hugmyndir kæmust í framkvæmd,  þá væru þær dæmdar til að mistakast.

Ástæður þess eru margvíslegar, en benda má á að þrátt fyrir að kínversk stjórnvöld hafi reynt á marga vegu að takmarka aðgang þegna sinna að "óæskilegu" efni á Netinu þá hafa menn þar fundið fjólmargar leiðir fram hjá þeim hindrunum.

Það má fá forrit sem ætluð eru til að takmarka aðgang notenda að vafasömu efni, en staðreyndin er hins vegar sú að þau virka bara ekki sem skyldi.   Annað hvort er auðvelt að komast fram hjá þeim, eða þau forrit loka á svo mikið magn efnis að ástæðulausu að notin af netsambandinu minnka verulega.

Ritskoðun er dæmd til að mistakast, og gildir þá einu hvort um er að ræða hefðbundna ritskoðun í löndum eins og Sádi-Arabíu, þar sem myndir af krossum og greinar um Ísraelsríki eru klipptar út úr þeim tölublöðum af Newsweek sem berast til landsins, nú eða þá þessar hugmyndir um ritskoðun á netinu.

Meðan eftirspurn er eftir "óæskilegu" efni munu menn finna leiðir til að nálgast það. 

Nefnd um tölvuglæpi vill ritskoða alla netumferð í Noregi

(Ekki svo) góðir kennarar?

Grunnskólakennarar njóta ákveðinna forréttinda umfram margar aðrar stéttir. Það virðist skipta ósköp litlu máli hversu góðir þeir eru í raun í starfi sínu.  Frami þeirra og launahækkanir virðist fyrst og fremst ráðast af starfsaldri og ýmsu öðru, en ekki því sem Púkanum finnst í rauninni mestu máli skipta - hversu góðir kennarar þeir eru.

Tveir kennarar geta haft sömu menntun, og sömu starfsreynslu, en annar getur kveikt áhuga hvers árgangsins eftir annan á viðfangsefninu, meðan hinum tekst að drepa niður allan námsáhuga nemendanna.  Samt myndu þessir tveir kennarar hafa sömu laun að öllu óbreyttu.

Púkinn var svo heppinn að hafa nokkra góða kennara á sínum námsárum, en inn á milli voru aðrir sem voru þannig að Púkinn hugsar enn í dag til "kennslu" þeirra með hryllingi.

Í dag á Púkinn lítinn púkaunga sem stundar grunnskólanám og svo virðist sem staðan sé lítið breytt.

Púkinn vill gott menntakerfi og er tilbúinn að greiða sinn skerf til samfélagsins til að stuðla að því, en launahækkanir yfir línuna til kennara er að mati Púkans ekki rétta leiðin til að bæta kerfið.  

Almennir grunnskólakennarar virðast hins vegar hafa næsta lítinn áhuga á því að skoða kerfi sem umbunar þeim kennurum sem standa sig best.

Er eina lausnin að starfrækja einkaskóla sem geta gert auknar kröfur til frammistöðu kennara? 

Hrafnaþing í Reykjavík

Framsóknarmenn halda þing á Kanaríeyjum en á meðan virðist sem hrafnar hafi ákveðið að halda þing hér í Reykjavík, en Púkinn hefur orðið óvenjulega mikið var við hrafna hér í bænum undanfarið.

Ástæða þessa hrafnaþings er væntanlega sú að hrafnarnir eru að ráða ráðum sínum og mynda sameiginlega afstöðu til komandi kosninga, enda eru þær mikið hagsmunamál fyrir hrafna eins og aðra íbúa landsins.

En hvað myndu hrafnarnir kjósa sjálfir ef þeir hefðu kosningarétt?

Hrafnar myndu ekki kjósa Sjálfstæðisflokkinn, svo mikið er víst, þar sem sá flokkur hefur fálkann í merki sínu.

Frjálslyndi flokkurinn höfðar sennilega ekki heldur til þeirra, þar sem hrafnar gera ekki upp á milli fólks eftir uppruna - þessir vængjalausu tvífætlingar líta allir eins út, hvort eð er.

Samfylkingin stefnir að inngöngu í ESB og auknum innflutningi landbúnaðarafurða.  Hröfnunum hugnast það ekki, því þeir vilja hafa veislukrásirnar sínar hlaupandi upp um íslenskar heiðar, en ekki í fjarlægum löndum.

Þá eru eftir vinstri-grænir, en hröfnunum stendur nokkurn veginn á sama um áherslur þeirra - skilja ekkert í andstöðu þeirra við að selja eitthvað gamalt mannahreiður fyrior 600 milljónir.

Nei, niðurstaðan er augljós.  Hrafnarnir eru fiðraðir framsóknarmenn. 

Gerviblogg

Um næstu áramót ganga í gildi lög í Bretlandi sem heimila lögsókn gegn þeim sem blogga á fölskum forsendum - þykjast til að mynda vera viðskiptavinir fyrirtækja en eru í raun starfsmenn þeirra eða eigendur, í þeim tilgangi að blekkja væntanlega viðskiptavini.

Lögin munu einnig ná yfir þá sem birta ritdóma um eigin bækur, en þykjast bara vera "lesandi í Vesturbænum", eða annað því um líkt.

Nú ætla ég ekkert að fullyrða um það hversu útbreitt þetta vandamál er hérlendis, en þessi bresku lög byggja á reglugerð ESB sem væntanlega nær einnig til EES-landsins Íslands.

Munu stjórnmálamenn hér á landi setja blogglög á komandi misserum?

Nánari upplýsingar má finna hér.

Enginn af ofanfarandi!

Það sem Púkanum fannst merkilegast við þessa nýju skoðanakönnun er að 54.8% tóku afstöðu, sem með öðrum orðum þýðir að 45.2 % gerðu það ekki - tæpum helmingi kjósenda líkar ekki neinn af þeim kostum sem eru í boði.

Púkinn er aldrei spurður álits í svona könnunum, enda bannmerktur í þjóðskránni - hins vegar hefði hann verið í þessum óakveðna hópi.

Eins og Púkinn hefur sagt áður, þá er hann í svolitlum vafa um pólitískan lit sinn, en telur sig helst vera blágrænan.

Þessi skoðanakönnun styrkir grun Púkans um að mun fleiri séu sama sinnis - þeim hugnist einfaldlega enginn af þeim kostum sem eru í boði.

Ástæðurnar geta verið margvíslegar, en í tilviki Púkans er hann að vonast til að sjá raunhæfan "hægri-grænan" valkost.

Margrét og Ómar - hvar eruð þið? Þjóðin þarf á ykkur að halda.

Fylgi Samfylkingar eykst á ný en fylgi Framsóknarflokks í lágmarki

Varfærni er góð

Norðmenn hafa aldrei verið þekktir fyrir ævintýramennsku - að minnsta kosti ekki eftir að víkingatímabilinu lauk.  Efnahagsmál þeirra eru líka í góðu lagi, peningum safnað í sjóði og verðbólgan og vextir í góðu lagi.

Nú snerta íslensku hávextirnir Púkann ekki beint, enda skuldar henn ekki neinum neitt - hver myndi líka vilja lána litlu bláu kríli pening - en hins vegar getur Púkinn ekki annað en velt fyrir sér hvað það er sem Norðmenn eru að gera rétt og Íslendingar gætu lært af þeim.

Kannski Íslendingar ættu bara að reka seðlabankastjórana sína og semja við Norðmenn um að stjórna þeim.

Heia Norge! 

Verðlag og verðbólga lækka í Noregi